علائم هشدار دهنده:
کنترل و دستکاری:
یک مادرشوهر خودشیفته ممکن است سعی کند شما، شریک زندگیتان و سایر اعضای خانواده را کنترل و دستکاری کند. آنها ممکن است از احساس گناه، عصبانیت یا تاکتیک های منفعلانه-پرخاشگرانه برای رسیدن به آنچه می خواهند استفاده کنند.
فقدان همدلی:
افراد خودشیفته در قرار دادن خود به جای دیگران و درک احساسات آنها مشکل دارند. آنها ممکن است احساسات یا نیازهای شما را نادیده بگیرند، یا باعث شوند که احساس کنید بیش از حد واکنش نشان می دهید.
خود محوری:
مادرشوهرهای خودشیفته اغلب خود محور هستند و فقط بر نیازها و خواسته های خود تمرکز می کنند. آنها ممکن است بر مکالمات تسلط داشته باشند، حرف دیگران را قطع کنند و از شما انتظار داشته باشند که هر هوس آنها را برآورده کنید.
باج گیری عاطفی:
افراد خودشیفته اغلب از باج گیری عاطفی برای به دست آوردن آنچه می خواهند استفاده می کنند. آنها ممکن است تهدید کنند که اگر آنچه را که می خواهند انجام ندهید، از عشق یا تأیید خودداری می کنند.
نور گاز:
افراد خودشیفته ممکن است سعی کنند شما را به ادراکات و خاطرات خود شک کنند. آنها ممکن است توافقات یا مکالمات قبلی را انکار کنند، یا به شما بگویند که بیش از حد واکنش نشان می دهید یا بیش از حد حساس هستید.
عدم محدودیت:
مادرشوهرهای خودشیفته ممکن است به مرزها یا فضای شخصی شما احترام نگذارند. آنها ممکن است دائماً با شما تماس بگیرند یا پیامک بدهند، بدون دعوت ظاهر شوند یا از شما انتظار داشته باشند که تمام وقت آزاد خود را با آنها بگذرانید.
حسادت و رقابت:
افراد خودشیفته ممکن است از رابطه شما با پسر یا دخترشان احساس حسادت یا تهدید کنند. آنها ممکن است سعی کنند بین شما و شریک زندگی تان فاصله بیندازند یا به شما این احساس را بدهند که به اندازه کافی برای فرزندشان خوب نیستید.
تغییر سرزنش:
افراد خودشیفته اغلب دیگران را به خاطر اشتباهات یا مشکلات خود سرزنش می کنند. آنها ممکن است به شما این احساس را بدهند که به جای اینکه مسئولیت اعمال خود را بپذیرید، این احساس را دارید که شما عامل درگیری یا مشکل هستید.
نکاتی برای داشتن یک رابطه سالم:
مرزها را تعیین کنید:
مرزهای واضحی را تعیین کنید و آنها را به مادرشوهر خود در میان بگذارید. این ممکن است شامل محدود کردن مدت زمانی باشد که با او می گذرانید یا قوانینی را برای اینکه چند وقت یکبار میتواند با شما تماس بگیرد، تنظیم کنید.
آن را شخصی نگیرید:
به یاد داشته باشید که رفتار مادرشوهر شما بازتابی از ارزش یا ارزش شما به عنوان یک شخص نیست. سعی کنید از دستکاری عاطفی او فاصله بگیرید و انتقادات او را درونی نکنید.
روشن و با صداقت ارتباط برقرار کنید:
در مورد نیازها و احساسات خود با مادرشوهر خود باز و صادق باشید. این ممکن است به او کمک کند دیدگاه شما را درک کند و از سوء تفاهم جلوگیری کند.
به دنبال پشتیبانی باشید:
با شریک زندگی، دوستان یا یک درمانگر در مورد مشکلات خود با مادرشوهرتان صحبت کنید. داشتن فردی که به او اعتماد کنید و از او حمایت کنید میتواند مفید باشد.
مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید:
با شرکت در فعالیت هایی که برای شما شادی و آرامش به ارمغان می آورد، از خود مراقبت کنید. این ممکن است شامل ورزش، سرگرمیها یا گذراندن وقت با دوستان و خانوادهای باشد که از شما حمایت میکنند.
روتینی ایجاد کنید:
روال یا برنامهای را ایجاد کنید که برای شما و خانوادهتان مفید باشد. این میتواند به شما کمک کند تا از درگیری جلوگیری کنید و احساس ثبات و عادی بودن را حفظ کنید.
به دنبال کمک حرفه ای باشید:
اگر رابطه شما با مادرشوهرتان باعث استرس یا ناراحتی عاطفی قابل توجهی می شود، به دنبال کمک از یک درمانگر یا مشاور باشید. آنها میتوانند ابزارها و استراتژی هایی را برای مدیریت موقعیت در اختیار شما قرار دهند.
ارتباط قاطعانه را تمرین کنید:
بیاموزید که با استفاده از جملات «من»، تعیین مرزها و شفاف و مستقیم بودن در مورد نیازها و انتظارات خود با مادرشوهر خود قاطعانه ارتباط برقرار کنید.